صدای ما

به نام او

چند وقتی است صدای آواره های جهان را میان آرواره های بی رحم میشنویم ولی شاید بدون هیچ دغدغه ای رد میشویم بدون هیچ واکنشی...

نمی دونم تا کی ؟تاکی میتونیم رد بشیم شاید شبیه یه بمبه هسته ای یه روزی منفجر بشیم 

ما همه از یه جنسیم هممون آدمیم هممون میخوایم آزاد باشیم توی خونه هامون آرامش باشه نه دور فکرامون سیم خاردار باشه نه دور خونه هامون 

یه روزی میرسه یه روزی از همین روزا...